1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
304
Okunma
Kafamda yabancı birisi yaşıyordu. Gözlerimin önünde pencereleri vardı.
Onun tozlu ve yıpranmamış jilet gibi perdeleri..
Dünyadan bi’haber her gün karanlık kıvılcımlı karmaşık yolların arasında kalmış.
Kıvrımlı kaldırımların dağın taşın orada tek rengi var.
Belki ufak bir fikir parıltısı bütün sokaklarının lambasına yeterli gelecekti..
Bilge biri miydi, o koyu karanlıktan bir ışık üretmek istedi. Karanlık ve aydınlık..
Zıtlıklar daima birbirini işaret eder, karanlığın ellerindeki mum ışığı gibi.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz